The child and adolescent psychiatrist – a kid’s perspective

What is a (child) psychiatrist and what does he or she do?

A child psychiatrist is a medical specialist, more simply said doctor for children and adolescents who talks and plays with them and observes their behavior and interactions with therapist, parents, brothers and sisters and in interaction with materials. A child psychiatrist also talks with the parents of a child and often also with the brothers and sisters, and with teachers at school, other doctors and agencies important to the child.

The child psychiatrist talks about how a child is doing, what is going well, but also what is not going so well, so strengths and weaknesses. A child may be sad, scared, or angry, thinking that he is doing everything wrong or that no one loves him. It is also possible that there is a lot of arguing in a child’s house, for example by the parents, and that a child is bothered by this. Parents may be divorced and the child may find it difficult to live with one parent one week and the other parent the next.

A family member can also be seriously ill or die. Sometimes it is difficult to talk about it or a child becomes so unhappy that it gets into an argument with everyone all the time or becomes very quiet and does not want to play anymore. Children may worry a lot or experience bad things that make them have nightmares or pee their pants. Some children stutter or bite their nails if something makes them restless.

There are also mental illnesses that are inherited and some of them may require medication. A child psychiatrist then looks at what exactly is going on and how it can best be solved.

An adult psychiatrist does the same with adult people. There a lots of myths about psychiatrists. Some people think that psychiatrists can see right through you, read your thoughts (both not true) or that you have to lie on a psychiatrist’s couch (that’s not necessary either). Other people think you’re crazy to see a psychiatrist. That’s not right either.

 

How do you become a psychiatrist?

If you want to become a psychiatrist, you must first become a doctor after high school. Then you have to study medicine. If you are a doctor after six years, you have to study for another six years to become a child psychiatrist, four years if you want to become an adult psychiatrist.

Once you are a doctor, you do work in a hospital to further learn the trade in practice. You then have to work in many different places to learn to solve all kinds of different problems and situations. You will also receive guidance, which is called supervision, to learn how to apply certain treatments very well, for example talk therapy or family treatment. A psychiatrist must be treated by another psychiatrist for at least two years. That’s called learning therapy.

Also, a psychiatrist must earn 40 credits each year by attending conferences and courses where he or she learns new things. The Association of Psychiatrists wants psychiatrists to meet certain requirements. Institutions where psychiatrists work must also seek advice from children and adults who have previously received treatment from a psychiatrist.

What diseases does a psychiatrist treat?

A psychiatrist can treat mental illnesses such as depression, anxiety disorder, obsessive-compulsive disorder, complaints after a bad event, e.g. due to an accident or violence at home, behavioral problems e.g. children who are very busy and restless or have difficulty concentrating (ADHD), autism, tics, compulsions, psychosis (when one is very confused), eating disorder, and many more.

How does a psychiatrist treat illness?

A (child) psychiatrist provides either psychotherapy or a medicine or both to stop or improve psychological illnesses. A psychiatrist can also provide family treatment. Or someone should learn to live healthier by sleeping better, eating less and healthier, exercising more, or quitting smoking, alcohol or drugs.

If there is a lot of quarreling or other domestic violence or neglect in a family, it must first be stopped. Often, a psychiatrist works with others to provide all the treatment needed.
These may be a pediatric dietitian (when it concerns food), a pediatric physiotherapist (when it concerns movement, condition, and physical symptoms), a speech therapist (when it concerns talking, breathing, pronunciation, or reading in dyslexia), a psychomotor therapist, a yoga or occupational therapist, a creative or music therapist, a psychologist or a social worker or nurse.

The team then consults on each patient if necessary. Because everyone specializes in something different, together they can really understand what is going on with a child or family and give good advice or treatment that really helps. The main thing is always that it must first be made safe for a child, adult or family that needs help.

In adult people with mental illness it is sometimes necessary to use other means to make someone better. This can be treatment of an addiction in a rehab clinic, electroshock treatment, for example when someone is depressed or confused. rTMS, an abbreviation of a certain neurological treatment, is also widely used for compulsive complaints, for example.

Cognitive Behavioral Therapy, Imaginary Exposure, Imaging and Rescripting, Narrative Exposure Therapy and EMDR are one of the most commonly used treatments these days. EMDR is a trauma treatment where you are being distracted so that you can think about the bad event and the tension can drop. This treatment is used for many problems. As a result, you can relax better and your worries disappear.

Nowadays, e-health is also widely used, i.e. digital information and exercises to get better.

 

What is the difference between a psychologist and a psychiatrist?

A psychologist has studied psychology and a psychiatrist is a doctor so has studied medicine. A psychiatrist is a medical specialist, i.e. a doctor who has studied for a certain period of time. A psychologist knows a lot about the normal feelings of a person, and how they work in the brain. A developmental psychologist also knows a lot about how a child develops into an adult.

A psychologist helps with simple to moderately serious problems, depending on how much experience and training that psychologist has had after his or her studies, including when you are sick or confused. There are basic psychologists, health care psychologists and clinical psychologists. The latter are the most specialized psychologists. A psychologist tests children and adults, observes how they behave and conducts interviews or questionnaires. This information, together with that of other care providers, determines what treatment plan is made.

A psychiatrist helps with complex problems and when children or adults are psychologically ill. A psychiatrist assesses risks, whether there is a danger to someone or his environment, for example if someone wants to harm himself or someone else. The psychiatrist can then determine whether a person should be admitted to a psychiatric hospital against his will, kept under constant surveillance, placed in solitary confinement, banned from the clinic, or fed against her or his will, for example. should be taken if it threatens to become too thin, such as with an eating disorder.

Wat is een (kinder)psychiater en wat doet hij of zij?

Een kinderpsychiater is een medisch specialist, eenvoudiger gezegd een praat- en speeldokter voor kinderen en pubers. Als een kind nog klein is, praat hij of zij met het kind terwijl het speelt.

Als het kind groter is, kan het zijn dat ze samen een spelletje spelen of alleen maar praten. Ook praat een kinderpsychiater met de ouders van een kind en vaak ook met de broertjes en zusjes, en met school.

De kinderpsychiater praat over hoe het met een kind gaat, wat er goed gaat, maar ook wat er niet zo goed gaat. Het kan zijn dat een kind verdrietig is, bang is, of boos, denkt dat ie alles verkeerd doet of dat niemand van hem houdt. Het kan ook zijn dat er in het huis van een kind veel ruzie wordt gemaakt, bijvoorbeeld door de ouders, en dat een kind daar last van heeft. Ouders kunnen gescheiden zijn en het kind kan het moeilijk vinden om de ene week bij de ene ouder te wonen en de andere week bij de andere ouder.

Ook kan een gezinslid bijvoorbeeld ernstig ziek zijn of dood gaan. Soms is het moeilijk daar over te praten of wordt een kind zo ongelukkig dat het de hele tijd ruzie met iedereen krijgt of juist heel stil wordt en niet meer wil spelen. Het kan zijn dat kinderen zich veel zorgen maken of nare dingen meemaken waardoor ze nachtmerries hebben of in hun broek plassen. Sommige kinderen gaan stotteren of op hun nagels bijten als er iets is waar ze onrustig van worden.

Ook komen er psychische ziekten voor die geërfd zijn en waarvoor medicijnen nodig zijn. Een kinderpsychiater kijkt dan wat er precies aan de hand is en hoe dat het beste kan worden opgelost.

Een volwassenen psychiater doet hetzelfde met volwassen mensen. Sommige mensen denken dat psychiaters dwars door je heen kunnen kijken (dat klopt niet) of dat je op een sofa moet liggen bij een psychiater (dat hoeft ook niet). Andere mensen denken dat je gek bent als je naar een psychiater gaat. Ook dat klopt niet.

 

Hoe word je een psychiater?

Als je psychiater wilt worden, moet je eerst dokter worden na de middelbare school. Je moet dan geneeskunde studeren. Als je dokter bent na zes jaar, moet je nog eens zes jaar studeren om kinderpsychiater te worden, vier jaar als je psychiater voor volwassenen wilt worden.

Zodra je dokter bent, werk je wel in een ziekenhuis om het vak verder te leren in de praktijk. Je moet dan op veel verschillende plekken werken om allerlei verschillende problemen en situaties op te leren lossen. Ook krijg je begeleiding, supervisie heet dat, om bepaalde behandelingen heel goed toe te leren passen, bijvoorbeeld gesprekstherapie of gezinsbehandeling. Een psychiater moet zelf minstens twee jaar in behandeling gaan bij een andere psychiater. Dat heet leertherapie.

Ook moet een psychiater elk jaar 40 studiepunten halen door naar congressen en cursussen te gaan waar hij of zij nieuwe dingen leert. De vereniging van psychiaters wil dat psychiaters aan bepaalde eisen voldoen. Ook moeten instellingen waar psychiaters werken zich laten adviseren door kinderen en volwassenen die al eerder behandeling hebben gehad van een psychiater.

Welke ziektes behandelt een psychiater?

Een psychiater kan psychische ziektes behandelen als depressie, angststoornis, dwangstoornis, klachten na een nare gebeurtenis, bijv. door een ongeluk of door geweld thuis, gedragsproblemen bijv. kinderen die heel druk en onrustig zijn of zich slecht kunnen concentreren (ADHD), autisme, tics, dwang, psychose (als iemand erg in de war is), eetstoornis, en nog veel meer.

Hoe behandelt een psychiater ziektes?

Een (kinder)psychiater geeft óf psychotherapie óf een medicijn óf beiden om psychische ziekten te stoppen of te verbeteren. Ook kan een psychiater gezinsbehandeling geven. Of iemand moet leren gezonder te leven door beter te slapen, minder en gezonder te eten, meer te bewegen, of te stoppen met roken, alcohol of drugs.

Als er veel ruzie of ander huiselijk geweld is of verwaarlozing in een gezin moet dat eerst worden gestopt. Vaak werkt een psychiater samen met anderen om alle behandelingen die nodig zijn te kunnen geven.
Dit kunnen zijn een kinderdiëtist (als het over eten gaat), een kinderfysiotherapeut (als het over bewegen, conditie, en lichamelijke verschijnselen gaat), een logopedist (als het over praten, ademhalen, uitspraak, of lezen bij dyslexie gaat), een psychomotore therapeut, een yoga of ergotherapeut, een creatieve of muziek therapeut, een psycholoog of een maatschappelijk werker of verpleegkundige.

Het team overlegt dan over iedere patient als dat nodig is. Omdat iedereen gespecialiseerd is in iets anders, kunnen ze samen goed begrijpen wat er aan de hand is met een kind of gezin en een goed advies of een goede behandeling geven die echt helpt. Voorop staat altijd dat het eerst veilig moet worden voor een kind, volwassene of gezin dat hulp nodig heeft.

Bij volwassen mensen met psychische ziekten is het soms nodig om andere middelen te gebruik om iemand beter te maken. Dat kan zijn behandeling van een verslaving in een afkickkliniek, electroshock behandeling, bijvoorbeeld als iemand depressief is of in de war. Ook rTMS, een afkorting van een bepaalde neurologische behandeling wordt veel gebruikt bij dwangklachten bijvoorbeeld.

Een behandeling die tegenwoordig vaak gebruikt wordt is EMDR. Dat is een traumabehandeling waarbij je afgeleid wordt zodat je aan de nare gebeurtenis kan denken en de spanning kan zakken. Deze behandeling wordt bij veel problemen ingezet. Daardoor kan je weer beter ontspannen en verdwijnen je zorgen.

Tegenwoordig wordt ook veel gebruik gemaakt van e-health, dus digitale informatie en oefeningen om beter te worden.

 

Wat is het verschil tussen een psycholoog en een psychiater?

Een psycholoog heeft psychologie gestudeerd en een psychiater is een dokter dus heeft geneeskunde gestudeerd. Een psychiater is een medisch specialist, dus een dokter die langer doorgeleerd heeft voor een bepaald vak. Een psycholoog weet veel over de gewone gevoelens van een mens, en hoe dat in de hersenen werkt. Ook weet een ontwikkelingspsycholoog veel over hoe een kind zich tot volwassene ontwikkelt.

Een psycholoog helpt met eenvoudige tot matig ernstige problemen, afhankelijk van hoeveel ervaring en opleiding die psycholoog nog na zijn of haar studie gehad heeft ook over als je ziek of in de war bent. Er zijn namelijk basispsychologen, Gezondheidszorgpsychologen en klinisch psychologen. De laatste zijn de meest gespecialiseerde psychologen. Een psycholoog test kinderen en volwassenen, observeert hoe ze zich gedragen en neemt interviews of vragenlijsten af. Deze informatie samen met die van andere hulpverleners bepaalt wat voor behandelplan er gemaakt wordt.

Een psychiater helpt bij ingewikkelde problemen en als kinderen of volwassenen psychisch ziek zijn. Een psychiater schat risico’s in, of er sprake is van gevaar voor iemand zelf of zijn omgeving, bijvoorbeeld als iemand zichzelf iets aan wil doen of een ander. De psychiater kan dan bepalen of iemand tegen zijn zin in een psychiatrisch ziekenhuis moet worden opgenomen, voortdurend in de gaten moet worden gehouden, of in een isoleercel geplaatst moet worden, niet de kliniek uit mag, of dat iemand bijvoorbeeld tegen haar of zijn zin gevoed moet worden als die te dun dreigt te worden zoals bij een eetstoornis.

see View or read more? subtab